Hoe sterk is de eenzame fietser …

Vorige week deed ik mee aan Cycling 4 Climate. Een tocht langs de toekomstige kustlijn van Nederland als de zeespiegel te ver doorstijgt. Ik dacht aan Hendrik Marsman, de dichter die Herinnering aan Holland schreef. Al mijmerend over zijn Hollandse kusten - denkend aan Holland, brede rivieren en oneindig laagland - kwam ik uit bij 'De Zeeuwse Kust' van Bløf. Zanger Pascal Jakobsen had een vooruitziende blik toen hij zong: “Alarmfase Twee is hier nauwelijks nog berucht …”

Column Peter Bareman | De parallel met de klimaatverandering is snel gelegd. Hoe kunnen we voorkomen dat we in de hoogste alarmfase terechtkomen en ervoor zorgen dat een nieuwe kustlijn in Breda, Utrecht, Zwolle en Groningen nooit werkelijkheid wordt? Terwijl ik samen met andere ijverige klimaat-peddelaars mijn kilometers fietste richting Groningen, vroeg ik me af wat we kunnen leren van de principes van het wielerpeloton om de verduurzaming in gang te zetten.

Samen sterk

Als wielrenliefhebber weet je dat het makkelijker is om in een groep te fietsen dan alleen. Soms doe je het kopwerk, dan laat je je weer afzakken om even op adem te komen. Ook zorg je ervoor dat eventuele achterblijvers weer aansluiting krijgen bij het peloton. Pedaalridders zijn vergelijkbaar met klimaatridders. Je geef het goede voorbeeld in gedrag, communiceert helder met elkaar en de sterkere deelnemers houden de rest uit de wind. Je stelt je eerlijk en kwetsbaar op.

Routekaart

Bij bekende wielerrondes heb je een routekaart van de verschillende etappes. De beklimmingen staan erop vermeld, net als de stijgingspercentages in de bergroutes, de fourage plekken en de rustdagen. Iedereen weet van tevoren waar hij aan toe is en kan zich daarop voorbereiden. Datzelfde zouden we ook moeten doen. Met elkaar - burgers, industrie en overheid - een uitvoerbare en haalbare routemap voor een duurzame, veilige, gezonde en klimaatneutrale wereld maken.

Koninginnerit

De verduurzamingskoers is als een zware koninginnenrit. Vol met hindernissen en ontberingen. Met een holistische ploegentactiek en de inzet van ieders kwaliteiten en talenten, ben ik er van overtuigd dat we de gestelde verduurzamingsdoelen van 2030 en 2050 gaan halen.

Fietsers hebben een lange adem en geven nooit op. Deze mentaliteit hebben we nodig om met elkaar deze duurzaamheidskoers te maken. De afgestemde wetgeving op het gebied van energie, natuur en milieu is van groot belang om de doelen te behalen.  

Laten we daarom aan de slag gaan om klimaatverandering tegen te gaan. Sluit jij ook aan bij het verduurzamingspeloton? Ik zit letterlijk en figuurlijk op de pedalen, want ik wil blijven genieten van de Zeeuwse kust.