Een lipgloss uit plastic afval?

Al in de oudheid werd er lippenstift gebruikt. Op een oude Egyptische papyrusrol staat een vrouw die haar lippen kleurt (mannen gebruikten het in die tijd trouwens ook). Lippenstift werd toen gemaakt van natuurlijke stoffen zoals fruit, henna en insecten. In de lipsticks en lippenbalsems van nu zit onder andere paraffine en dat wordt gemaakt van aardolie. Zou je in plaats van aardolie plastic afval kunnen gebruiken?

En wil de consument dat eigenlijk wel: een lipgloss uit plastic afval?

Het technologiebedrijf Clariter heeft een chemisch recycleproces ontwikkeld waarbij plastic afval omgezet wordt in drie kant-en-klare producten: oliën, wax en oplosmiddelen. Die zouden gebruikt kunnen worden in bijvoorbeeld de verf- en de cosmetica-industrie.

Plastic wordt waardevol

Jasper Munier van Clariter, legt uit wat er moet gebeuren voordat plastic afval weer een waardevol product kan worden. Eerst wordt het plastic in een zogenaamde frictiewasser met koud water gedaan. Het maakt niet uit welke kleur het plastic heeft en of het hard of zacht is. In de frictiewasser wordt het organische vuil, zoals etensresten, eruit gehaald. Nadat het plastic gedroogd is, komt het proces van chemisch recyclen. Dat bestaat uit drie onderdelen:

1. Thermisch kraken | Dit is een vorm van pyrolyse (Grieks voor ‘uit elkaar halen met vuur’) waarbij de moleculen in een koolstofhoudend materiaal (zoals plastic, maar ook hout) uit elkaar worden gehaald door het te verhitten tot hoge temperaturen zonder dat er zuurstof bij kan komen. Het resultaat heet pyrolyse-olie.
2. Hydrogeneren | Een chemisch proces waarbij waterstofgas wordt toegevoegd.
3. Zuiveren | Omdat er in pyrolyse-olie vaak nog ongewenste stoffen zitten, moet het schoongemaakt worden. Het zuiveren met waterstof en een katalysator, een soort hulpstof, is heel belangrijk. Clariter bedacht een katalysator die het vuil eruit haalt, zodat er zuivere koolwaterstof overblijft, de grondstof waarmee weer nieuwe plastic gemaakt kan worden.

Met de zuivere koolwaterstof die overblijft, kunnen er drie producten gemaakt worden: oliën, wax en oplosmiddelen. En die zijn op hun beurt weer geschikt voor duizenden producten die we als consument gebruiken. Ook voor het milieu levert het voordelen op. Munier: "Wanneer je onze producten afzet tegen producten op basis van aardolie, dan besparen wij een aanzienlijke hoeveelheid CO₂. En die besparing neemt alleen maar toe wanneer we bijvoorbeeld op groene waterstof zouden overschakelen.” Groene waterstof wordt namelijk niet gemaakt uit fossiele grondstoffen zoals aardgas maar uit water met behulp van elektriciteit van windmolens en zonnepanelen.

En gaan we dan straks allemaal een lipgloss uit plastic afval gebruiken? Zo ver is het nog lang niet, aldus Munier. Producenten worstelen ermee. “Het gros wil het niet.” Nog niet…

VNCI-lidTeijin Aramid werkt nu met Clariter aan de chemische recycling van het hoogmoleculaire polyethyleen Endumax. Dat wordt toegepast in onder meer touwen, netten en kabels. Lees het uitgebreide interview met Jasper Munier in Chemie Magazine | Oliën, wax en oplosmiddelen: Clariter zet plastic afval om in waardevolle producten