Waarom kiest iemand voor een chemie-opleiding en wat maakt een baan in de chemie zo boeiend? Chemie Magazine vraagt het aan mensen in deze sector. In deze aflevering van Werken in de chemie vertelt Technology Manager Paola Granados Mendoza over haar werk bij HyCC.

Aan welke consumentenproducten lever jij een bijdrage?

“HyCC werkt aan fabrieken voor groene waterstof. De grondstoffen zijn duurzame elektriciteit en water en het product is een alternatief voor fossiele chemieproducten. Je kunt onze groene waterstof gebruiken in grootschalige productieprocessen voor bijvoorbeeld staal, chemicaliën of kunstmest. Het staal kan uiteindelijk in bijvoorbeeld auto’s of vliegtuigen terecht komen. Ons product zelf komt dus niet direct bij consumenten terecht, maar onze klanten gebruiken het om hun producten te maken. Onze projecten zijn nog in ontwikkeling, dus op dit moment produceren we nog geen waterstof. We werken samen met beoogde klanten en gaan uiteindelijk produceren in de buurt van de industrie waar we aan willen leveren.”

Wat vertel je aan je vrienden of familie als ze vragen wat voor werk je doet?

“Ik ben Technology Manager. In die rol ben ik verantwoordelijk voor de technische aspecten van onze fabrieken. We gebruiken groene elektriciteit en water om waterstof te maken als duurzaam alternatief voor brandstof en als grondstof voor chemische producten. Daarvoor moeten we hele grote fabrieken bouwen. We moeten de juiste locatie kiezen, zorgen dat we een wateraansluiting met voldoende capaciteit hebben, een verbinding met het elektriciteitsnet regelen en een manier hebben om de waterstof te kunnen leveren aan onze klanten. Voor dat laatste hebben we een pijpleiding of een andere vorm van transport nodig. Er moet dus allerlei infrastructuur zijn vóór we kunnen produceren. Ik ga onder andere in gesprek met de plaatselijke autoriteiten om dit soort zaken af te stemmen. Daarnaast hebben we de juiste technologie nodig zodat we ook borgen dat we het betrouwbaar, veilig en efficiënt doen. Ik spreek met leveranciers en zorg dat we de juiste materialen hebben. Dan is er ook nog de aannemer die de fabriek bouwt en die moet voldoen aan de eisen die wij hebben. Het spannende is dat ik precies in het midden van al die aspecten zit en interactie heb met alle partijen die betrokken zijn bij het ontwikkelen van de fabriek. Daar heb je een gedegen technische achtergrond voor nodig.”

Hoe ben je in deze baan terecht gekomen?

“Ik heb chemische technologie gestudeerd in Mexico, waar ik vandaan kom. In 2009 ben ik naar Eindhoven verhuisd om mijn master en daarna een PhD te doen. Mijn promotie was in samenwerking met AkzoNobel en ging over chlooralkali-elektrolyse. Ik heb me dus gespecialiseerd in elektrochemische technologie. Nadat ik dat had afgerond was het een logische stap om bij AkzoNobel te beginnen als onderzoeker. Ik werkte bij de chemietak die later afgesplitst is als zelfstandig bedrijf onder de naam Nobian. Vervolgens is HyCC opgericht voor alle activiteiten rondom groene waterstof. Daar werk ik nu een paar jaar. Ondanks de veranderingen in het bedrijf heb ik al die tijd wel aan hetzelfde onderwerp gewerkt: elektrochemie met later een focus op waterelektrolyse. Sinds ik bij HyCC zit, richt ik me op technische ontwikkeling in plaats van op onderzoek. Ik heb nu verschillende projecten onder mijn hoede, waaronder H₂era in de regio Amsterdam en GreenRoot in Duitsland.”

Wat zou jij je jongere zelf adviseren?

“Ik zou haar adviseren om meer op haar eigen instinct te vertrouwen en me vaker uit te spreken. Voorheen had ik nog wel eens ideeën of gedachten om iets anders te doen, maar ik dacht dan dat ze niet relevant waren. Later bleek dat zo’n punt wel degelijk belangrijk was. Ik had me dus eerder moeten uitspreken. Als je jonger bent vertrouw je je eigen ingevingen minder omdat anderen meer ervaring hebben. Maar dat betekent niet dat jouw ideeën niet goed zijn. Ik was heel verlegen als kind. In Mexico moet je de hiërarchie echt respecteren. Ik kwam met die culturele achtergrond naar Nederland en vond het moeilijk om tegen mijn supervisors in te gaan. Nederlandse mensen zijn heel direct en waarderen het als jij dat ook bent. Het duurde even voor ik mijn gedrag leerde aan te passen.”

Wat levert je werk je op?

“Mijn drijfveer is het verduurzamen van de industrie. De toekomst die ik mijn kinderen toewens is duurzamer dan wat we nu hebben. Hier bij HyCC draag ik bij aan die transformatie. Ik streef een hoger doel na. Daarnaast vind ik dit een boeiend veld, omdat het zo snel evolueert. Toen ik er in 2016 bij kwam dacht niemand nog na over waterstof op deze grote schaal. Er waren echt maar een paar experts. Nu zijn er juist veel mensen die in dit onderwerp duiken. Ik heb geluk gehad met het moment van mijn PhD. Daar ben ik min of meer per toeval ingerold, maar nu kan ik geen ander onderwerp bedenken waar ik zo enthousiast over ben.”

Op welke prestatie ben je het meest trots?

“Het geeft mij veel voldoening om als ingenieur te werken aan concrete stappen in de richting van de realisatie van groene waterstoffabrieken. In de afgelopen jaren heb ik in het H2era -project in Amsterdam het team geholpen bij de technologiekeuze, het selecteren van een kavel, het aanvragen van de omgevingsvergunning en het leveren van technische input om subsidies binnen te halen. Dit is een tastbare bijdrage aan de verduurzaming van de chemische industrie in de regio en ik ben er trots op daar deel van uit te maken.”

Als je iets zou mogen veranderen aan je baan, wat zou dat zijn?

“Ik zou graag meer operationele ervaring hebben, want ik heb alleen tijdens mijn stages op een fabriek gewerkt. Ik hoop dat dat onderdeel van mijn werk gaat zijn zodra wij ook draaiende fabrieken hebben. De mogelijkheid komt er in elk geval aan en als het zover is wil ik dichter bij de dagelijkse gang van zaken op de fabriek staan. Dat kan wel nog even duren. We zien dat sommige projecten trager gaan dan we graag zouden zien. Energie en materialen zijn duurder geworden en er is veel onzekerheid wat betreft het kader van regelgeving. Het is moeilijk voor klanten om besluiten te nemen, want daar heb je juist duidelijke regelgeving voor nodig.”

Welke baan zou je nog liever hebben of wat zou je nog willen doen?

“Dit relateert aan de vorige vraag. Ik wil meer praktische ervaring. Binnen mijn rol in projectontwikkeling ben ik in feite technologiemanager. Ik zou graag de rol van projectmanager verkennen, waarin ik een volledig project kan aansturen. Dan ben je niet meer alleen met de technische aspecten bezig, maar besteed je ook veel tijd aan de relatie met de klant en aan subsidies binnenhalen.”

Wie is Paola privé?

Paola is getrouwd en woont in Eindhoven met haar echtgenoot en twee kinderen. Ze zijn een internationaal gezin: zij komt uit Mexico, hij uit Servië en hun kinderen groeien op in Nederland met vier talen. Paola gaat graag zwemmen om haar hoofd leeg te maken.

HyCC is een joint venture van Macquarie's Green Investment Group en het Nederlandse chemische bedrijf Nobian, dat een lange operationele ervaring heeft in elektrolyse. Het bedrijf focust op de productie van groene waterstof uit hernieuwbare elektriciteit en water en maakt het voor industrieën die traditioneel moeilijk te decarboniseren zijn, mogelijk om te transformeren. Van staal en vliegtuigbrandstof tot scheepvaart en chemie, ze zorgen dat deze partijen netto nul CO2-uitstoot kunnen bereiken.