Waarom kiest iemand voor een chemie-opleiding en wat maakt een baan in de chemie zo boeiend? Chemie Magazine vraagt het aan mensen in de sector. Deze keer vertelt Anita van Reisen, process safety engineer bij Chemours, over haar werk.

Aan welke consumentenproducten lever jij een bijdrage?

Wij maken onder andere fluorpolymeren, beter bekend als Teflon. Het is water- en vetafstotend, bestand tegen chemicaliën, ongevoelig voor hoge en lage temperaturen en niet elektrisch geleidend. En omdat het biologisch inert is, reageert je lichaam er ook niet op. Teflon wordt gebruikt voor de bekleding van elektrische bedrading in auto’s, vliegtuigen, computers en mobiele telefoons, maar ook voor de anti-aanbaklaag in pannen en het omhulsel van de draden die gebruikt worden om je hart te dotteren. Ook maken we Viton, een meer rubberachtig materiaal voor afdekringen in bijvoorbeeld de ruimtevaart, en koelmiddelen voor in airco’s en de koelvakken in supermarkten.

Ik werk als process safety engineer, samen met twee collega’s. Zowel de overheid als Chemours stelt hoge eisen om incidenten te voorkomen. Ik analyseer of hoe we werken nog veiliger kan. Daarvoor controleer ik heel de fabriek, stukje voor voor stukje, samen met de operators en de ingenieurs van Chemours. Ik loop in normale tijden eens per week een rondje door de fabriek om te checken hoe alles zit. Verder geef ik veiligheidstrainingen, zodat iedereen weet wat de mogelijke gevaren zijn en hoe we ervoor zorgen dat het veilig blijft. Op die manier heb ik met iedereen contact, van management tot de operators in het veld.

Wat vertel jij je nichtje als zij vraagt wat voor werk je doet?

Je hebt hier heel veel buizen en leidingen. Daar stroomt van alles doorheen, ook gevaarlijke stoffen. De mensen die hier werken moeten daar dus wel mee oppassen. Ik kijk naar wat er allemaal voor stoffen zijn, wat daarmee gebeurt, en hoe dat fout kan gaan. Als iets veiliger kan, dan vertel ik hoe we dat kunnen doen om het nog beter te maken.

Hoe ben je in deze baan terechtgekomen?

Ik vond Lego altijd erg leuk. En op de middelbare school wiskunde. Mijn moeder is ook zo, die had het liefst iets met techniek gedaan. Mijn vader heeft chemische technologie gestudeerd, dus daar heb ik het ook wel van.

Ik deed eerst Bouwkunde, maar dat lag me niet zo. Chemische Technologie vond ik gelijk heel interessant. Daarna deed ik nog een master bij de Universiteit Twente, want ik kon volgens mij wel meer.

Ik begon bij KH Engineering als junior process engineer, waar ik veiligheidsstudies het leukste onderdeel van mijn werk vond. Maar omdat mijn man Engels is en daar een baan kreeg aangeboden, zijn we verhuisd naar Plymouth, echt een vakantiegebied zonder industrie, en dus zonder werk voor mij. Ik werkte even als shift chemist bij een mijn, waarna ik me heb omgeschoold tot wiskundeleraar. Ik gaf les op een achterstandsschool, wat best zwaar was. Daarom werd ik electro plating manager bij een bedrijf in Cornwall.

Onder meer vanwege de aanstaande Brexit verhuisden we na vier jaar weer terug. Hier vond ik eerst een baan als junior safety engineer bij DWG, waar ik veiligheidsstudies deed voor Neste op de Maasvlakte. Anderhalf jaar geleden ging ik naar Chemours, want ik wilde graag vast bij een bedrijf werken aan veiligheid.

Wat zou je je jongere zelf nu adviseren?

Dat ik nooit meer moet verhuizen zonder dat ik eerst een baan heb gevonden. Ik had me er op verkeken hoe weinig werk er voor mij was in het westen van Engeland. Maar ja, ik was 28 en dacht ‘ach, dat komt wel goed’.

Ook had ik me eerder op veiligheid kunnen focussen, want ik wist al bij mijn eerste baan dat dat mijn interesse had. Daardoor heb ik wel wat tijd verloren in mijn carrière. Nouja, verloren is het nooit, je doet altijd ervaring op, maar ik had er wel eerder mijn focus op kunnen leggen.

Wat levert je werk je op?

Deze baan verdient goed genoeg. Ik kan er geen villa van kopen, maar we kunnen wel een leuk leven hebben. Zo lang wij ons huis kunnen betalen en af en toe op reis kunnen, vinden mijn man en ik het prima.

Ik word er heel erg blij van als we iets goed hebben afgerond of als we ergens iets vinden dat we kunnen verbeteren. Zegt een operator ‘we doen dit altijd zo, maar dat is eigenlijk heel irritant’, bijvoorbeeld met een alarm dat elke keer voor niets afgaat, dan ga ik er gelijk wat aan doen. Zo krijg ik het gevoel dat ik echt iets bereik.

Omdat ik begonnen ben in coronatijd, heb ik hier nog geen sociaal leven opgebouwd. Maar ben ik op de site, dan zegt iedereen gezellig hallo. Ik heb ook een heel leuk team, ik werd gelijk uitgenodigd voor het Young Chemours-netwerk en een online borrel.

Ik vind het heel belangrijk dat ik door Chemours gesteund word om verbeteringen door te voeren. Als de wil er niet is om te verbeteren, dan kun je wel op je kop gaan staan, maar dan gebeurt er niets. Chemours heeft bij sommigen een slechte naam vanwege emissies, maar het bedrijf neemt de zorgen heel serieus en steekt er veel geld in om die uitstoot te verminderen. Zelf heb ik veel onderzoek gedaan voordat ik hier ging werken. Dan blijkt dat de berichten vaak wat ongenuanceerd zijn, alsof het levensgevaarlijk is als je hier in de buurt woont. Iedereen kan een kijkje komen nemen, we hebben niets te verbergen.

Op welke eigen prestatie ben je het meest trots?

Ik heb heel veel tijd en energie gestoken in het verbeteren van het trainingsprogramma voor veiligheid bij Chemours. Dat programma wordt nu vaker en aan meer mensen gegeven. Ook leveren die trainingen veel feedback en discussies op, waardoor er nog meer zaken naar boven kwamen die we kunnen verbeteren. Trainingen geven vind ik heel leuk en de mensen hier volgen deze voor hun werk. Dat maakt het makkelijker dan lesgeven op een middelbare school aan jongeren die niet van wiskunde houden.

Als je iets zou mogen veranderen aan je baan, wat zou dat zijn?

Ik wil het liefst naar de site toe om met shifts mee te lopen. Ik vind het vervelend dat dat door corona niet zomaar kan. Hopelijk komt daar binnenkort verandering in.

Wat zou je nóg liever doen dan wat je nu doet?

Ik heb veel verschillende functies gehad, en wat ik nu doe vind ik het leukste tot nu toe. Ik leer nog elke dag zoveel nieuws, zoals over audits en simulaties. Ik mag ook naar Amerika toe. Een heel jaar vol nieuwe dingen…ik kan me niet voorstellen wat er leuker is.

Wie is Anita naast haar werk?

Vooral haar vrienden en nichtjes profiteren van Anita’s liefde voor het bakken van taarten. Heel Holland Bakt moet het niettemin nog even zonder haar doen. “Ik hou niet van bakken onder tijdsdruk, dus in drie uur een een taart maken, daar zie ik de lol niet van in. Ik ben er meestal twee dagen mee bezig.” Verder speelt ze badminton en squash en wielrent ze. “En we vinden reizen heel leuk. Elk land heeft wel iets bijzonders, zoals Italië. En Engeland is supermooi. Vooral mijn man is altijd blij als hij er weer is.”

Foto’s: Lianne Dekker