Roel Jolling studeerde industriële wetenschappen chemie in Hasselt. “Ik ben dus chemisch technoloog”, legt hij uit. Na zijn afstudeeropdracht in het Duitse Merseburg in de buurt van Leipzig kreeg hij er een PhD aangeboden, maar daar voelde hij weinig voor, want hij was vooral geïnteresseerd in “alles rondom risicobeheersing in de chemische industrie”.

Daarvoor ging hij eerst in zijn eigen land België rondkijken, maar de dagelijkse files richting Antwerpen (hij woont vlakbij Weert over de grens), waar de meeste chemie is gevestigd, schrokken hem af. Vervolgens oriënteerde hij zich op het een stuk dichterbij gelegen Chemelot. “Ik heb niet gezocht naar vacatures, maar ben gewoon gaan kijken welke bedrijven daar zaten en welke bedrijven mij aanspraken. Een aantal heb ik vervolgens aangeschreven, en zodoende kwam ik bij Polyscope Polymers terecht. Dat was in 2010.”

Waarom juist dit bedrijf?

Roel Jolling: “Ik weet het niet precies. Ze waren nog onbekend, waren net begonnen. Ik las op hun website iets over ‘jong en dynamisch’, en ik denk dat dat me aansprak.  Ik had ook een gesprek bij een heel groot bedrijf, eerst met HR, met daarna een assessment en nog drie of vier gesprekken. Bij Polyscope werd ik meteen al door de CEO ontvangen, dat sprak me wel aan. Ik dacht: zo’n klein opstartend bedrijf is leuk en ik ga dit een tijdje doen, later ga ik wel naar een groot bedrijf. Maar twaalf jaar later zit ik hier nog steeds, en met heel veel plezier.”

In welke functie begon je?

“Ik begon als staftechnoloog. Ik heb eerst het proces en de mensen leren kennen en liep een hele tijd met de shifts mee. Van daaruit heb ik wat kleinere projecten opgepakt en de senior procestechnoloog ondersteund. Toen die overstapte naar de business-zijde, nam ik een aantal taken van hem over. Dat was in een periode dat we heel veel moesten produceren, ik heb toen met de mannen veel tijd in de installaties doorgebracht. Toen moest er een nieuw product worden geïntroduceerd en heeft men gemeend een zwaarder managementteam neer te zetten, met een plant manager. Ik trok heel veel met hem op. Nadat het product was geïntroduceerd, besloot hij na de fine tuning weg te gaan. Er kwam niet meteen een nieuwe plant manager, er werd wat geschoven in rollen, waarbij ik het operations management naar me toe trok en ook nog een uitstapje maakte naar reliability en maintenance. In 2018 werd ik in de rol van eindverantwoordelijke gezet.”

Wat houdt die taak bij Polyscope in?

“Vooral het managen van flexibiliteit, verandering en piekbelasting. Uniek aan deze site is de grote variatie aan producten. Dat vraagt van het management en van het personeel heel veel flexibiliteit. Wat we doen is: we starten op, produceren een bepaalde periode, bereiden ons ondertussen op een shutdown voor, we stoppen, daarna gebeurt er heel veel ombouw, cleaning en maintenance, en intussen bereiden we ons keihard voor op de volgende opstart, en dat doen we zo’n tien tot twaalf keer per jaar. Het is een enorm ongelijke belasting van de organisatie. Intussen neemt het aantal producten toe, ook producten waar de fabriek oorspronkelijk niet helemaal voor ontworpen is, waardoor ook de piekbelastingen alleen maar toenemen. Voor de medewerkers is dat best zwaar. Het is een hele uitdaging om dat goed te managen.”

Dat is de jury van de Plant Manager of the Year-verkiezing niet ontgaan. In het juryrapport staat: ‘Roel Jolling groeide van een pionier in de SMA-productie naar een volwaardige plant manager. Hij gebruikt de kracht van zijn team om zeer snel te kunnen inspelen op de verschillende klantvragen. Daarom is Roel een terechte Plant Manager of the Year’.

“Het vraagt om een heel andere organisatie dan als je een of twee producten per jaar draait, en het vraagt ook om een bepaald soort mensen. Je moet een variatie aan competenties bezitten. Het gaat niet alleen om het beheersen van het proces, maar ook om optimaliseren en bijsturen en organiseren. Veel functies bij ons zijn vanwege de schaalgrootte geen eenzijdige fulltime job, zoals in een grote fabriek. De panel operator moet niet alleen het proces beheersen, maar ook een stukje administratie doen, en kunnen goed communiceren, en zijn buitenmannen aansturen, en een stukje kwaliteitsanalyse doen. Je moet er dingen bij doen die je misschien niet beheerst of moeilijk vindt. Dat maakt het complex. Bij zo’n manier van werken past niet iedereen. Daarnaast werken we met kleine teams, wat betekent dat als iemand verlof heeft of ziek is er heel flexibel verschoven moet worden, wat ten koste gaat van de mensen die wel aanwezig zijn.”

Meer weten over Roel? In de speciale bijlage van Chemie Magazine komt hij uitgebreid aan het woord.

Lukt het nog wel om mensen te vinden?

“Het is heel moeilijk om mensen te vinden en te houden. Dat is mijn grootste hoofdpijn. We moeten ook opboksen tegen de grote jongens om ons heen die een grote naamsbekendheid hebben en met een hele marketingmachine mensen binnenhalen en arbeidsvoorwaarden bieden waar wij niet tegenop kunnen. Het personeelsgebrek vormt echt een bedreiging.”

Je werkt hier al twaalf jaar. Wat zorgt ervoor dat je blijft?

“De continue uitdaging die hier al die tijd heeft geheerst. Het was nooit hetzelfde. De energie van een aantal mensen heeft mij besmet. En ik kan me goed associëren met wat we doen, met de strategie, met het product, met de organisatie die we zijn. Misschien wel het belangrijkste is de vrijheid die ik hier gekregen heb om te doen wat ik wilde doen en de invloed die ik heb op het eindresultaat. Met een team samen aan de groei werken, bouwen, soms tegen de muur oplopen, want het lukt niet altijd de eerste keer, maar telkens weer het vertrouwen van het team krijgen, dat is misschien wel het allermooiste. Als ik destijds bij een multinational was gestart, wat een heel ander type organisatie is, had ik nu een heel ander verhaal te vertellen, en was ik nooit Plant Manager of the Year geworden.”

Met je enthousiasme, je energie en het bijzondere verhaal van Polyscope heb je die verkiezing gewonnen. Hoe waren de reacties?

“Een grote groep is nogal sceptisch: had je je tijd niet zinvoller kunnen besteden, want er zijn nog zoveel dingen die opgepakt hadden kunnen worden. Die mensen snappen niet dat een goede pr ook heel belangrijk is. Dat is eerlijk gezegd ook de reden waarom ik deze handschoen heb opgepakt: om te laten zien dat er heel mooie dingen gebeuren op deze site. Het feit dat we niet bekend zijn helpt ons niet met klanten en met nieuwe mensen. De exposure die we nu door de verkiezing hebben gekregen, heeft ervoor gezorgd dat er ineens wel belangstelling is en mensen een keer bij ons willen komen kijken, zowel potentiële klanten als sollicitanten. Wat ook opvalt is dat ineens allerlei instanties, bedrijven, universiteiten en dergelijke zich met jou willen associëren. Mijn oude school bijvoorbeeld, waar ik nooit meer iets van had gehoord, pronkt nu met: kijk eens wat een goede school we zijn, een oud-student van ons is Plant Manager of the Year geworden.”

Hoe reageerde Vertellus, jullie Amerikaanse moederbedrijf sinds begin dit jaar?

“Heel positief.” Lachend: “Maar ik vrees ook dat de lat voor mij nu wel heel hoog wordt gelegd…”

Je bent nu een jaar lang het boegbeeld van de procesindustrie. Wat ga je daarmee doen?

“Ik heb presentaties gehouden op Chemelot en bij het Regionale Veiligheidsnetwerk en heb een aantal interviews gegeven, en ik ga nog bij een aantal netwerkevents spreken en bij een aantal andere verkiezingen als jurylid optreden. Ik gebruik dit podium om vanuit het persoonlijke verhaal te laten zien dat er supermooie dingen gebeuren in chemieland. En dat we gewoon normale mensen zijn die het leuk vinden om in de chemie te werken.”

Plant Manager of the Year

Roel Jolling werd afgelopen juni tijdens het iLinqs Festival uitgeroepen tot Plant Manager of the Year 2022. Hij is daarmee een jaar lang het boegbeeld van de Nederlandse procesindustrie.

Hij nam het tijdens de verkiezing op tegen Wilfred de Jager van EEW- afvalenergiecentrale, Lisette Sierevogel van Tata Steel en Paul Karrenbeld van Koninklijke Van Wijhe Verf. Allemaal kandidaten die zich inzetten voor de transitie naar een duurzame emissieloze productie.

De verkiezing van de Plant Manager of the Year wordt jaarlijks georganiseerd en is een initiatief van Industrielinqs in samenwerking met de Koninklijke VNCI, Votob, VOMI, Deltalinqs, Nogepa en het Havenbedrijf Rotterdam. De verkiezing draagt bij aan een positief imago van de Nederlandse industrie door de inspanning en prestaties van plant managers te benoemen en te waarderen.

De Plant Manager of the Year wordt gekozen door internetstemmen (20 procent van de punten), stemmen van de bezoekers van iLinqs (20 procent) en een jury (60 procent). De jury bestond deze keer uit Jan Zuidam (voormalig DSM-bestuurder), Mirjam Verhoeff (Covestro, Plant Manager of the Year 2020), Marinus Tabak (RWE, Plant Manager of the Year 2019), Manon Bloemer (VNCI), Yolande Verbeek (Uniper, Plant Manager of the Year 2021), Nickel van de Mortel (Digitalisering techniek) en Willem Henk Streekstra (Votob).