Boodschappen: wat te doen met de plastic verpakkingen?
Boodschappen doen betekent een kar vol producten. En: plastic verpakkingen. Met mechanische recycling kan driekwart van dat huishoudelijk afvalplastic niet hergebruikt worden. Dat komt omdat de verpakkingen van verschillende soorten plastic zijn gemaakt, maar ook omdat er ander afval bijkomt: een verdwaalde bananenschil of een etiket. Eigenlijk zou je dat eerst allemaal moeten scheiden voordat je gaat recyclen. Dat is ingewikkeld en duur. Chemische recycling is een oplossing.
Als je plastic verpakkingen mechanisch gaat recyclen (verpulveren en dan omsmelten), gaan ook de etiketten en de bananenschillen mee. Doe je dat een aantal keren achter elkaar, dan wordt het plastic minder doorzichtig. De hals van een colafles bijvoorbeeld wordt donkerder. En dat mag niet van de Voedsel- en Warenwet. De colafles kan dus maar een paar keer als colafles terugkomen.
Lees het volledige artikel in Chemie Magazine | Smetteloos plastic door chemische recycling
Met chemische recycling kunnen we dat huishoudelijke afval wel terugbrengen naar ‘maagdelijke’ kwaliteit. Via pyrolyse – verhitten zonder dat het verbrandt – kan het afval omgezet worden in pyrolyseolie die weer de grondstof is voor nieuw plastic. Mechanisch recyclen is milieuvriendelijker omdat het minder energie kost, maar je kunt dat proces niet eindeloos herhalen omdat de kwaliteit van het plastic minder wordt.
Verschillende bedrijven zijn bezig met het maken van pyrolyseolie, maar het is nu nog op kleine schaal. Om echt grote hoeveelheden plastic chemisch te recyclen, is er veel geld nodig om grote pyrolysefabrieken te bouwen.
Bacterie lust plastic
Kunststof breekt niet af in het milieu (zie de plastic soep in de oceanen). Daar dachten Japanse biologen anders over. Ze ontdekten in 2016 dat er een bacterie is die plastic ‘opeet’. Het gaat om de Ideonella sakaienssis. Deze bacterie scheidt twee enzymen uit die met water het polymeer (waar plastic van gemaakt wordt) van een bepaald soort plastic, PET geheten, opknippen in de oorspronkelijke grondstoffen: ethyleenglycol en tereftaalzuur. Dat is het eten voor deze bacterie.
Meer artikelen lezen in Chemie Magazine? Abonneer je gratis